Ροή
Η τιμή για να προσλάβεις έναν από τους κορυφαίους δικηγόρους στο Λονδίνου είναι σίγουρο πως έχει ξεφύγει, αφού θα πρέπει να ξοδέψεις περισσότερες από 1.000 λίρες (δηλαδή περίπου 1.297 ευρώ) την ώρα. Αποτέλεσμα βέβαια αυτού είναι πως οι πελάτες των μεγαλοδικηγόρων περιορίζονται πλέον στις μεγάλες εταιρείες, οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να αντέξουν οικονομικά.
Ο μέσος όρος της ωριαίας αμοιβής των καλύτερων δικηγορικών γραφείων το 2015 διαμορφωνόταν στις 850 λίρες για να ανέβει φέτος στις 1.100 λίρες (1.427), ήτοι 18 λίρες ή 23 ευρώ το λεπτό, σύμφωνα με την έκθεση που συντάχθηκε από το Κέντρο Πολιτικών Μελετών. Αξίζει να σημειωθεί πως το 2005, η μέση αμοιβή διαμορφωνόταν στις 674 λίρες (874 ευρώ) την ώρα.
«Είναι γεγονός πως εκείνοι που θέλουν να χρησιμοποιήσουν την νομική διαδικασία της Μεγάλης Βρετανίας είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν εξαιρετικά μεγάλα ποσά – γεγονός ενίοτε αποτρεπτικό, ιδίως για τις μικρότερες επιχειρήσεις», συμπληρώνει η έκθεση.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα της έκθεσης και δικηγόρο, Jim Diamond, αιτία για την αύξηση του κόστους αποτελεί κυρίως «η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με τα τέλη καθώς και η έλλειψη ανταγωνισμού μεταξύ των ελίτ του δικηγορικού συλλόγου».
την προηγούμενη χρονιά μάλιστα, οι δικηγόροι της Μεγάλης Βρετανίας προχώρησαν σε διαληλώσεις στο Λονδίνο ώστε να διαμαρτυρηθούν για τις περικοπές στη κρατική χρηματοδότηση για κάλυψη νομικής βοήθειας που προωθούσε η κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι το νέο μέτρο απειλεί την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τους φτωχότερους.
Ποιός είναι όμως ο λόγος που οι επιχειρήσεις ανέχονται το υπέρογκο κόστος άρα και διαμορφώνουν τις τιμές στην αγορά; Σύμφωνα με τον Diamond, ο λόγος που ωθεί τις επιχειρήσεις να δαπανήσουν υπέρογκα ποσά στην νομική τους κάλυψη δεν είναι άλλος από τον φόβο. «Όταν πρέπει να χρησιμοποιήσεις τον καλύτερο, οι αριθμοί μετατρέπονται σε άνευ σημασίας μέρος της συζήτησης».
Αξίζει να σημειωθεί πως οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις του Λονδίνου δεν δημοσιεύουν πληροφορίες σχετικές με τις ωριαίες αμοιβές τους κι έτσι ο Diamond συγκεντρώνει τα στοιχεία για τα στατιστικά του δεδομένα από τους πελάτες.
Ιδιαιτερότητα αποτελεί επίσης πως σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις στο Λονδίνο, ο ηττημένος πληρώνει και τα νομικά έξοδα του νικητή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα παράδειγμα αποτελεί η δικαστική διένεξη μεταξύ του Alexander Vik και της Deutsche Bank AG η έκβαση της οποίας άφησε τον Νορβηγό επιχειρηματία χρεωμένο κατά 36 εκατ. περισσότερα.
Την προηγούμενη χρονιά η Τράπεζα της Αγγλίας αντιμετώπισε σκληρή κριτική πέρυσι αφού ξόδεψε 2,9 εκατομμύρια λίρες σε δικηγόρους στο πλαίσιο οκτάμηνης έρευνας για να ανακαλύψει αν γνώριζε το προσωπικό της για την νοθεία στην αγορά συναλλάγματος. Οι τράπεζες επιθυμούν τις καλύτερες συμβουλές κι είναι πρόθυμες να πληρώσουν γι αυτό . Οι εταιρείες άλλωστε έχουν αυξήσει τις αμοιβές τους αφού έχει αυξηθεί η ζήτηση.
Το αποτέλεσμα όμως παραμένει: «δημιουργήσαμε ένα σύστημα αστικής δικαιοσύνης που είναι υπέρμετρα ακριβό», ανέφερε ο δικηγόρος David Carbery.
