Ροή
Όταν στις 13 Απριλίου είχε δημοσιοποιηθεί η ιστορία του 31χρονου Dan Price, CEO της Gravity Payments, μιας εταιρείας έκδοσης πιστωτικών καρτών με έδρα το Σικάγο, ο οποίος αποφάσισε να ανεβάσει το μισθό των υπαλλήλων του στα 70.000 δολάρια ετησίως – έγινε viral μέσα σε λίγες μέρες αν όχι ώρες.
Σαν ρομαντικό καπιταλιστικό παραμύθι, ο νεαρός ιδιοκτήτης - πρίγκιπας με τα καστανά μάτια και τα ξανθά μακριά μαλλιά (που θυμίζει κάτι από Brad Pitt), έδωσε τη δική του μάχη κατά της μισθολογικής ανισότητας καταφέρνοντας να αφυπνίσει το κοινό αίσθημα. Άλλοι τον χαρακτήρισαν σοσιαλιστή, άλλοι σύγχρονο Ρομπέν των Δασών, το σίγουρο όμως είναι ότι δεν πέρασε απαρατήρητος.
Όπως είχε εξηγήσει ο ίδιος σε μια από τις πολυάριθμες τηλεοπτικές εμφανίσεις του (ο ίδιος είχε δηλώσει πως είχε δώσει περί τις δύο ντουζίνες συνεντεύξεις μέσα σε λίγες μόλις μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της ιστορίας) που ακολούθησαν την ανακοίνωση της «ριζοσπαστικής» αύξησης, η απόφαση πάρθηκε μετά από μια έρευνα που διάβασε. Αυτή διατράνωνε πως ένας υπάλληλος είναι ικανοποιημένος κι αποδίδει περισσότερο όταν κερδίζει πάνω από 70.000 δολάρια ετησίως. Μάλιστα για να μείνουν ανεπηρέαστα τα κέρδη αποφάσισε να απορροφήσει την αύξηση μειώνοντας το δικό του μισθό, ο οποίος έφτανε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 1,1 εκατ. δολαρίων.
«Ο στόχος δεν είναι να βγάζεις χρήματα, αλλά να κάνεις την διαφορά» είχε δηλώσει τότε σε κάποια από όλες τις εκπομπές.
Το καλοκαίρι βέβαια που μας πέρασε σε εκτενές άρθρο τους οι New York Times αποδείκνυαν πως το να προχωρήσεις σε τέτοιες αυξήσεις μισθών δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Οι αιτήσεις των καρτών άρχισαν να φτάνουν σωρηδόν στην εταιρεία του και η δουλειά αυξήθηκε τόσο ώστε δύο υπάλληλοι παραιτήθηκαν με την αιτιολογία πως η αύξηση που πήραν δεν έφτανε να καλύψει το επιπλέον φόρτο εργασίας με το οποίο ήρθαν αντιμέτωποι.
Το χειρότερο πλήγμα όμως για το αγαπημένο των υπαλλήλων αφεντικό ήρθε όταν ο αδερφός του, ο οποίος κατείχε το 30 % της επιχειρησης του έκανε μήνυση για τον υπέρογκο μισθό που έπαιρνε ο ίδιος ο Dan.
Ο πληγωμένος CEO αρνήθηκε τις κατηγορίες κι ισχυρίστηκε τότε ότι η μήνυση έγινε επειδή ο αδερφός του διαφώνησε με την ριζοσπαστική τακτική που ακολοϋθησε, αυξάνοντας, σχεδόν διπλασιάζοντας για την ακρίβεια, αίφνης το μισθό όλων του των υπαλλήλων.
Η εταιρεία του Price, η οποία κέρδιζε προμήθεια όσο ο πελάτης πραγματοποιούσε συναλλαγές, άρχισε να χάνει έδαφος (περίπου το 20% του τζίρου χάθηκε) όταν το 2008 η κρίση μείωσε την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και μαζί και τη χρήση των πιστωτικών καρτών.
«Από μεσαία κερδοφόρα επιχείρηση αρχίσαμε να χάνουμε σημαντικά ποσά κάθε βδομάδα. Στο εταιρικό συμβούλιο είχα προειδοποιήσει πως αν συνεχίζαμε έτσι σε 8 μήνες μπορεί και να μην είχαμε δουλειά» αναπολούσε σε μια εκ των συνεντεύξεων του.
«Τότε πρότεινα να μειώσουμε τα έξοδα ώστε να ισοσκελίσουμε τον ισολογισμό μας. Το κάναμε και λειτούργησε» συμπληρώνει και προσθέτει πως λίγο αργότερα αποφάσισε να αυξήσει τους μισθούς των υπαλλήλων έστω λίγο. Παρατήρησε όμως πως με κάθε αύξηση φούσκωναν και τα κέρδη.
Κάπως έτσι προέκυψε η ιδέα. Όταν την ανακοίνωσε μάλιστα σε έναν φίλο έγραψε «Θα ανεβάσω τους μισθούς όλων των υπαλλήλων μου στις 70.000 δολάρια ετησίως. Μπορεί να ακούγεται τρελό και δεν ξέρω πως ακριβώς θα το κάνω, αλλά θα το κάνω». Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έκανε ο ίδιος η εταιρεία του, η οποία απασχολούσε 120 εργαζόμενους με μισθό περίπου 50.000 κατά μέσο όρο, θα έπρεπε να δώσει επιπλέον 1,8 εκατ. σε βάθος τριετίας. Περικόπτοντας όμως τις δικές του απολαβές θα μπορούσε να καλύψει ένα σημαντικό μέρος των επιπρόσθετων δαπανών. Επίσης κερδίζοντας τουλάχιστον 700 νέους πελάτες από τη δημοσιοποίηση του γεγονότος θα κάλυπτε το 10% του τρελού εγχειρήματος, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο.
Βέβαια οι πελάτες μετά από το σωστό μάρκετινγκ που έκανε (έδωσε 25 τηλεοπτικές συνεντεύξεις μέσα στις τρεις πρώτες μέρες από τη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε το γεγονός) αυξήθηκαν πολύ περισσότερο. «Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι που αποκτούσαμε τη δύναμη να μπορούσαμε να αναδιαμορφώσουμε τον κλάδο των πιστωτικών καρτών και ο ενθουσιασμός μας πέρασε στον κόσμο», υποστήριζε σε μια άλλη εκ των συνεντεύξεών του.
Βέβαια τόσο οι προθέσεις όσο και το αποτέλεσμα της πράγματι εκεντρικής τακτικής του τεκμαίρονται.
Σύμφωνα με στοιχεία και τα λίγα πράγματα που έχει καταθέσει ο αδερφός του, η μήνυση ήρθε πολύ νωρίτερα από την απόφαση των αυξήσεων, πράγμα που κάνει ορισμένους να μεταφράζουν τις αυξήσεις ως τη σωστή τακτική για να αντικαταστήσει την κακή δημοσιότητα με καλή.
Οι ισχυρισμοί ότι ο μισθός του ήταν υπέρογκος πριν αποφασίσει να τον μειώσει για να ανταμείψει το προσωπικό του ωθούν άλλες κακές γλώσσες να πουν ότι ήταν η καλύτερη τακτική που θα μπορούσε να είχε ακολουθήσει για να ξανακάνει την επιχείρησή του βιώσιμη.
Παρακολουθώντας κανείς τις συνεντεύξεις του διαπιστώνει πως μερικοί ισχυρισμοί παραμένουν ανεπιβεβαίωτοι και πως η μια φράση αναιρεί την επόμενη. Η αλήθεια βέβαια θα φανεί από την έκβαση της δίκης, η οποία έχει οριστεί για το 2016. Τότε ο πρίγκιπας θα κληθεί να απαντήσει αν όντως ήταν ο συγγραφέας ενός σύγχρονου παραμυθιού για την μισθολογική και κοινωνική ισότητα στον σκληρό τούτο πλανήτη ή απλά ο πρωταγωνιστής ενός καλοστημένου μονόπρακτου με στόχο την αύξηση των πελατών και των πωλήσεων της εταιρείας κερδίζοντας το σεβασμό χιλιάδων εντυπωσιασμένων πελατών, αδίκως...
