Ροή
Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι τα κατάλοιπα τους μοντέλου ζωής που επέβαλε ο Mao κατά τα χρόνια της δικτατορίας του στην Κίνα, θα αποτελούσε ένα σύγχρονο lifestyle που θα διευκόλυνε την επιχειρηματικότητα;
Και όμως, οι Millennials της Κίνας απέχουν πολύ από τους τυπικούς εκπροσώπους της συγκεκριμένης ηλικιακής ομάδας του δυτικού κόσμου. Δεν έχουν καμία σχέση με τα «εγωκεντρικά» χαρακτηριστικά των δυτικών Millennials και αυτό αποδεικνύεται από τις ιστορίες των νέων που ζουν στην Κίνα.
Ο Tyler Xiong, για παράδειγμα, πριν από δύο δεκαετίες ζούσε με τους γονείς του σε ένα κοινόβιο κατά το πρότυπο που είχε επιβάλει ο κομουνισμός του Mao. Σήμερα είναι ένας 28χρονος επιχειρηματίας τεχνολογίας, έχει την δική του start up επιχείρηση που δραστηριοποιείται στον τομέα των Βitcoin. Ζει εθελοντικά σε ένα κοινόβιο μαζί με άλλα 500 άτομα κοντά στη Silicon Valley της πόλης Beijing. Δυο ζευγάρια παπούτσια και καμιά δεκαριά φορεσιές είναι όλα και όλα τα υπάρχοντά του. Δεν έχει αμάξι καθώς χρησιμοποιεί τα ταξί Did που είναι αντίστοιχα με τα Uber ταξί.
Η φιλοσοφία του συνοψίζεται σε ένα μότο: Δεν χρειάζεται να αγοράσεις κάτι που μπορείς να νοικιάσεις. Και όλα αυτά μπορόούννα συμβούν. Στο κοινόβιο You+.
Αντιμέτωπος με την αργή οικονομική ανάπτυξη και την άνιση κατανομή του πλούτου, εκατομμύρια σαν τον Xiong βρέθηκαν «διωγμένοι» από τις μεγάλες πόλεις και «γύρισαν την πλάτη» στο σύγχρονο καταναλωτικό τρόπο ζωής. Προτίμησαν έτσι να ενταχθούν στην φιλοσοφία της sharing economy (οικονομία του διαμοιρασμού) και μάλιστα δείχνουν να την ενστερνίζονται με πολύ μεγαλύτερο σθένος από ό,τι οι νέοι της Δύσης.
Αυτή η στάση ζωής επιβεβαιώνεται και από πρόσφατη έρευνα της Nielsen όπου το 94% των Κινέζων είναι πρόθυμο να μοιραστεί, σε αντίθεση με τους κατοίκους της Βόρειας Αμερικής όπου μόνο το 43% δείχνει να έχει τέτοια διάθεση.
Η οικονομία του διαμοιρασμού και ο αντίστοιχος τρόπος ζωής είναι «παιδιά» του καπιταλισμού, τα οποία ακολουθούν τον δικό τους δρόμο και αναζητούν τη δική τους ταυτότητα.
Η ειρωνεία είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται με ένα παράδοξο τρόπο καθώς ο Xiong είχε αναγκαστεί να ζήσει και να δουλέψει σε συνθήκες sharing economy όταν σε μικρή ηλικία ζούσε στο καθεστώς του Mao και σήμερα ξαναγυρνά σε αυτό τον τρόπο ζωής, με τη διαφορά ότι τώρα το κάνει με τη θέλησή του.
Ο Xiong είναι ένας από τους 5.000 νέους στην Κίνα που έχουν μετακομίσει σε κοινόβιο, τα οποία ονομάζονται You+, μια ονομασία που αναζητά να εμφυσήσει στους νέους την ανάγκη να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. To κοινόβιο επιτρέπει την διεξαγωγή μιας σειράς δραστηριοτήτων όπως είναι τα επαγγελματικά workshops, η εγγραφή/διαχείριση επιχειρήσεων ενώ τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει μια βάση δεδομένων προκειμένου να «ταιριάξει» τους κατάλληλους ανθρώπους με τις κατάλληλες επαφές και τα κατάλληλα πόστα. Περίπου 60 start up επιχειρήσεις αποκαλούν την περιοχή του Beijing «σπίτι», και ασχολούνται με μια ευρεία γκάμα πρωτότυπων δραστηριοτήτων όπως είναι η ανάπτυξη παιχνιδιών για κινητά, υπηρεσίες που βελτιώνουν τoν τρόπο που κοιμόμαστε και άλλα πολλά.
Αντίστοιχα κινήματα σαν το You+ υπάρχουν και στις χώρες της δύσης: το Common στις ΗΠΑ, το Nest Copenhagen στη Δανία, το Sende στην Ισπανία έχουν υιοθετήσει παρόμοια πρότυπα ζωής.
Στην Κίνα υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του έτους θα υπάρχουν περίπου 20 τέτοιες κοινότητες κυρίως σε μεγάλες πόλεις όπως η Beijing, η Shanghai και η Guangzhou. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σύλληψη της ιδέας και του τρόπου υλοποίησης του smartphone giant έγινε από τον Lei Jun, ο οποίος ζούσε σε κοινόβιο της Κίνας.
Με λιγότερα από 500 δολάρια τον μήνα, οι κάτοικοι του You+ έχουν πρόσβαση σε ιδιωτικό χώρο με μπάνιο, χώρο εργασίας με γραφείο και εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας.
Όπως αναφέρει ο 36χρονος Su Di, συνιδρυτής του You+ «αντί να εργάζεται κάποιος επί χρόνια σε μια εταιρεία για να συγκεντρώσει κάποιο κεφάλαιο, μέρη σαν το You+ επιτρέπουν στους νέους αν πειραματιστούν με τις καινοτόμες ιδέες τους χωρίς να επιβαρύνονται με υψηλά κόστη».
Στην Κίνα το πενταετές οικονομικό πλάνο θέτει ως προτεραιότητα την ανάπτυξη της sharing economy ως βασικού παράγοντα που θα βοηθήσει την χώρα να ξεπεράσει τα εμπόδια κατά το πέρασμα από μια οικονομία που βασίζεται στις εξαγωγές, σε μια οικονομία που να βασίζεται στην κατανάλωση. Η οικονομία του διαμοιρασμού εκτιμάται ότι θα επιφέρει 335 δισ. δολάρια μέχρι 2025 σύμφωνα με την εταιρεία PVC.
