Ροή
Τα χρήματα και η εκπαίδευση αποτελούν σπουδαία εφόδια στη ζωή και οι έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι διαθέτουν αυτά τα δύο ζουν καλύτερα, περισσότερο και συνήθως κάνουν ένα πιο σταθερό και λιγότερο μονότονο επάγγελμα. Ωστόσο, φαίνεται πως νιώθουν περισσότερο στρες στη δουλειά τους σε σύγκριση με όσους κερδίζουν λιγότερα χρήματα και έχουν λιγότερα πτυχία.
Για να μετρήσουν τα επίπεδα στρες στη διάρκεια της ημέρας, οι ερευνητές του Penn State University έδωσαν σε 122 εργαζόμενους μιας πόλης στις βόρειες ΗΠΑ ηλεκτρονικές συσκευές χειρός για να καταχωρούν πολλές φορές ημερησίως τα επίπεδα στρες και ευτυχίας που ένιωθαν την κάθε στιγμή. Η ιδέα ήταν να καταγράψουν το στρες σε πραγματικό χρόνο και όχι να ρωτήσουν τους συμμετέχοντες στο τέλος της ημέρας, όταν θα έχει περάσει αρκετός χρόνος και μπορεί να έχει αλλάξει η διάθεσή τους.
Τα άτομα με υψηλότερα εισοδήματα και ανώτερο μορφωτικό επίπεδο δήλωσαν ότι νιώθουν 28% περισσότερο στρες και 8,3% λιγότερη ευτυχία στη διάρκεια μιας συνηθισμένης ημέρας, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους που κερδίζουν λιγότερα χρήματα και ξέρουν… λιγότερα, επισημαίνει ο Matthew Zawadzki, καθηγητής του University of California-Merced που ήταν συντάκτης της έρευνας μαζί με τους καθηγητές Sarah Damaske και Joshua Smyth.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι πιο ευκατάστατοι συμμετέχοντες που δήλωσαν λιγότερο ευτυχισμένοι αντιστοιχούν στο 20% του δείγματος της έρευνας και κερδίζουν τουλάχιστον 100.000 δολάρια ετησίως. Οι ίδιοι δήλωσαν ότι αντιμετωπίζουν προβλήματα από τις υψηλές απαιτήσεις στην εργασία τους και αυτός είναι ο λόγος του αυξημένου στρες.
«Τα άτομα που δηλώνουν υψηλότερα εισοδήματα συνήθως έχουν περισσότερη εξουσία και αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων σε σύγκριση με τους υπόλοιπους», εξηγεί ο καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Τορόντο, Scott Schieman. «Όσο περισσότερες αποφάσεις παίρνει κανείς, τόσο μεγαλύτερο είναι το στρες», συμπληρώνει.
Σε καμία περίπτωση, βέβαια, η έρευνα δεν υπαινίσσεται ότι η ζωή είναι πιο εύκολη για τους χαμηλότερα αμειβόμενους. Προφανώς, η επαγγελματική ανασφάλεια δυσκολεύει πολλά πράγματα, όπως την εξόφληση των λογαριασμών. «Ακόμη και αν το “ζόρι” αυτό έχει τις ρίζες του την επαγγελματική κατάσταση ενός ατόμου, πολλές φορές το άτομο αυτό τα αφήνει όλα πίσω του όταν πηγαίνει στη δουλειά», σχολιάζει η Damaske. Πράγματι, από την έρευνα προκύπτει ότι πολλοί εργαζόμενοι αυτού του επιπέδου αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα στρες στο σπίτι παράς τη δουλειά –το ακριβώς αντίθετο με τους υψηλά αμειβόμενους, δηλαδή.
Επιπλέον, ενώ τα άτομα με υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο τείνουν να αναφέρουν περισσότερες «πηγές άγχους», τα λιγότερο μορφωμένα άτομα καταγράφουν λιγότερα επεισόδια που τους προκαλούν έντονο άγχος. Για παράδειγμα, οι πρώτοι θεωρούν ως «πηγή άγχους» την καθυστέρηση σε μια συνάντηση, ενώ οι δεύτεροι θεωρούν σημαντικό να αναφέρουν ένα σημαντικό συμβάν, όπως είναι η έξωση.
Τόσο το στρες όσο και η ευτυχία είναι αρκετά υποκειμενικά συναισθήματα και συχνά οι άνθρωποι περιγράφουν με διαφορετικούς τόπους τη διάθεση ή την ψυχολογική τους κατάσταση. Δεν έχετε διαπιστώσει ότι οι εύποροι τείνουν να γκρινιάζουν πιο εύκολα όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα έχουν προγραμματίσει;
Η Damaske θεωρεί ότι το ζήτημα αυτό πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω, σημειώνει ωστόσο, ότι η ομάδα της έχει καταλήξει σε ένα πολύ βασικό συμπέρασμα: εκτός από το να απαντούν στα ερωτηματολόγια, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να υποβάλλονται σε μετρήσεις της κορτιζόλης –της ορμόνης που σχετίζεται με το στρες. Και από τις αιματολογικές εξετάσεις δεν προέκυψαν σημαντικές διαφορές στα επίπεδα στρες ανάμεσα στους χαμηλότερα και υψηλότερα αμειβόμενους.
