Ροή
Η ισότητα των φύλων περνούσε πάντα (και) από την τσέπη. Το μισθολογικό χάσμα ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες θα αργήσει πολύ να γεφυρωθεί. Μπορεί στη Νέα Υόρκη, όπου για κάθε δολάριο που «βγάζει» από τη δουλειά του ο Νεοϋορκέζος, η γυναίκα συνάδελφός του κερδίζει 89 σεντς, το χάσμα να είναι μικρό – το μικρότερο στο σύνολο των 50 αμερικανικών πολιτειών. Στο Wyoming από την άλλη, για κάθε δολάριο που κερδίζουν οι άντρες εργαζόμενοι, το γυναικείο φύλο μετά βίας αμείβεται με 64 σεντς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην τελευταία έρευνα (The Simple Truth About the Gender Pay Gap) της American Association of University Women, πράγματι έχει καταγραφεί σημαντική πρόοδος στην κατεύθυνση περιορισμού του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των δύο φύλων στις ΗΠΑ, από το 2001 μέχρι και σήμερα. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι η πρόοδος αυτή μάλλον δεν αρκεί, αφού, όπως προκύπτει από την ανάλυση των επιμέρους στοιχείων της εν λόγω έρευνας, οι γυναίκες εργαζόμενες θα κατορθώσουν να εξασφαλίσουν ίσες απολαβές με τους άντρες συναδέλφους τους… το 2152, ήτοι σε… μόλις 136 χρόνια από τώρα!
Σύμφωνα πάντα με την αποτελέσματα της έρευνας, για το 2015 η αναλογία των απολαβών μεταξύ αντρών και γυναικών, σε εθνικό επίπεδο, διαμορφώθηκε στο 79,6%, ήτοι στο χαμηλότερο επίπεδο – και σε άμεση συνάρτηση με την πορεία του πληθωρισμού – από το 1960.
Στις ΗΠΑ άλλωστε η συζήτηση για το τι κρύβεται πίσω από το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων είναι διαρκώς επίκαιρη.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που σπεύδουν να υποτιμήσουν τη σημασία – ή ακόμη και την ίδια την ύπαρξη – του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των δύο φύλων. Οι υπέρμαχοι αυτής της άποψης επικαλούνται μια σειρά από λόγους, όπως οι διαφορετικές ώρες εργασίας μεταξύ αντρών και γυναικών, ή ακόμη και η διαφορετική καριέρα που αποφασίζει να ακολουθήσει το κάθε φύλο.
«Σίγουρα τίθεται θέμα ηλικίας και φύσης της απασχόλησης», δηλώνει η Catherine Hill, επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε και αξιολόγησε τη συγκεκριμένη έρευνα. Μάλιστα, η ίδια παραδέχεται ότι το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των Αμερικανών και των Αμερικανίδων ήταν αρκετά υψηλό κατά τις δεκαετίες ’80 και ’90, ενώ αρχίσει να περιορίζεται τα τελευταία 15 χρόνια.
«Παρά το γεγονός πως έχουμε αποκωδικοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τον αντίκτυπο παραγόντων όπως η ηλικία και το είδος της απασχόλησης, υπάρχει ένα κενό σε ό,τι αφορά το μισθολογικό χάσμα, το οποίο δεν έχει ακόμη εξηγηθεί», σημειώνει, από την πλευρά της, η Claudia Goldin, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο του Harvard. «Αυτό το μισθολογικό χάσμα όμως δεν μπορούμε να το αποδώσουμε έτσι αβίαστα σε λόγους που μπορούν να αφορούν σε διακρίσεις», τονίζει.
Όπως εξηγεί η Hill, μετά από αξιολόγηση συνολικά 11 παραγόντων, προκύπτει ότι ένα μισθολογικό χάσμα της τάξης του 7% μπορεί να δικαιολογηθεί για χρονικό διάστημα ενός έτους μετά την αποφοίτηση των γυναικών από το κολέγιο. «Σίγουρα είναι θέμα επιλογών», αναφέρει.
Η εν λόγω έρευνα ξεπερνά ωστόσο τα στενά όρια της αμερικανικής αγοράς εργασίας, επιχειρώντας να αποτιμήσει το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων και σε επίπεδο εθνικοτήτων, αλλά και σε επίπεδο επαγγέλματος. Δεν είναι τυχαίο ότι το υψηλότερο μισθολογικό χάσμα μεταξύ αντρών και γυναικών εντοπίζεται στους εργαζομένους του χρηματοπιστωτικού κλάδου και του κλάδου της τεχνολογίας. Δηλαδή στα πιο «hot» επαγγέλματα της εκσυγχρονισμένης οικονομίας.
«Το μόνο σίγουρο είναι ένα: Δεν υπάρχει ακόμη απλή εξήγηση για το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων», καταλήγει η έρευνα.
