Ροή
Πρότυπο για τους νέους καλλιτέχνες αποτελεί η νομική εκστρατεία του Prince υπέρ του ελέγχου της μουσικής βιομηχανίας και εναντίον όλων εκείνων που εισέπρατταν κέρδη από το έργο του.
Σε μια εποχή που το streaming είναι πιο διαδεδομένο από ποτέ, τα τραγούδια του Prince δεν βρίσκονται τόσο εύκολα στο διαδίκτυο.
Το ανεξίτηλο σημάδι που άφησε στο διεθνές μουσικό στερέωμα, για την απόφασή του να «κόψει» τη μουσική του από κάθε streaming υπηρεσία, ακόμη και επί πληρωμή, παρά τα εκατομμύρια των φανς του, «δείχνει» τον δρόμο και τους καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς.
Ο θρύλος της ποπ, που έφυγε από τη ζωή, στα 57 του χρόνια, την Πέμπτη, είχε κατορθώσει να θέσει υπό αυστηρό έλεγχο τη μουσική του «αυτοκρατορία» κόντρα στην εποχή του διαδικτύου. Η εκστρατεία του αφήνει πλούσια «παρακαταθήκη» στους νέους καλλιτέχνες όπως η Adele να αποφασίσουν πως, πότε και που θα ακούγονται τα τραγούδια τους.
Κανείς ωστόσο δεν πρέπει να αγνοεί πως η εκστρατεία αυτή ήταν αρκετά κοστοβόρα για τον «πρίγκιπα» της ποπ.
«Ο Prince είναι βέβαιο πως αφήνει πίσω του έναν θρύλο», σχολιάζει ο L. Lee Phillips, δικηγόρος του ποπ σταρ για σχεδόν 12 χρόνια.
Τη δεκαετία του 1990 ο δημοφιλής καλλιτέχνης αποχώρησε από τη δισκογραφική του εταιρεία, την Warner Bros. Records, εκτιμώντας ότι δεν είχε ο ίδιος τον έλεγχο της μουσικής του. Μερικά χρόνια αργότερα, το 2007, εξέτασε σοβαρά το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά κατά του YouTube, το οποίο «φιλοξενούσε» στο κανάλι του τραγούδια του Prince, χωρίς ωστόσο να έχει προηγουμένως λάβει την απαραίτητη άδεια/εξουσιοδότηση.
«Ο Prince δεν ήταν τόσο πρόθυμος η μουσική του να είναι διαθέσιμη σε τόσο μεγάλο κοινό», σχολιάζει χαρακτηριστικά η Vickie Nauman, ιδιοκτήτρια της αμερικανικής συμβουλευτικής και ψυχαγωγικής εταιρείας, CrossBorderWorks. «Αυτή ήταν η προσωπική του θέση και η προσωπική του επιλογή. Κι όμως δεν υπήρχε συναυλία του που να μην ήταν sold-out», προσθέτει η ίδια.
Μετά την αποχώρησή του από τη Warner άρχισε να στρέφεται σε πιο αυτόνομες συνεργασίες, υπογράφοντας σχεδόν αποκλειστικά μονοετή συμβόλαια με πληθώρα εταιρειών, όπως η Sony Corp.’s Columbia. Την απόλυτη κυριότητα όμως της μουσικής του την είχε ο ίδιος ο Prince.
«Διαδίκτυο τέλος!» δεν δίστασε να δηλώσει, το 2010, ο θρύλος της ποπ, αναφερόμενος σε κάθε μουσικό που απλά ήθελε να πληρωθεί.
Η τότε αντίδραση του Prince αποτελεί πολύτιμο «όπλο» για τους manager των νεότερων σταρ της μουσικής βιομηχανίας, όπως η Adele. Toν περασμένο Νοέμβριο, η αγαπημένη σταρ της διεθνούς μουσικής σκηνής κυκλοφόρησε το καινούργιο της άλμπουμ «25», το οποίο ήταν αρχικώς διαθέσιμο μόνο προς αγορά. Κι όμως έγινε νούμερο ένα ευθύς αμέσως.
«Ο Prince εμφανιζόταν υπερπροστατευτικός όταν ήξερε ότι το κοινό του λάτρευε αυτά που εκείνος έκανε», σχολιάζουν άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί του τα προηγούμενα χρόνια. «Ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο», εξηγούν.
