Ροή
Από το βήμα της πρόσφατης Γενικής Συνέλευσης του ΣΒΒΕ είχαμε τονίσει ότι «αυτοματισμοί δεν υπάρχουν», αναφερόμενοι στο θέμα της εξόδου της χώρας μας από τα μνημόνια τον Αύγουστο. Οι παθογένειες του παραγωγικού μας μοντέλου, οι στρεβλώσεις στο σύστημα της δημόσιας διοίκησης, η δαιμονοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας κλπ, είναι μερικά από τα θέματα που δεν λύθηκαν ούτε με τα μνημόνια, ούτε με την έξοδό μας από αυτά.
Θα γίνω περισσότερο συγκεκριμένος για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εγχώριες επιχειρήσεις μιας και ζητούμενο πλέον είναι η επαναφορά της χώρας μας στην κανονικότητα και η επίτευξη ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας που θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας.
- Κατ’ αρχήν η υπερφορολόγηση με ελάχιστη ή και καμία ανταποδοτικότητα για τις επιχειρήσεις μας, οδηγεί σε αδιέξοδο ρευστότητας και σε αδυναμία επενδύσεων τις υφιστάμενες επιχειρήσεις. Διευκρινίζω δεν είναι μόνο το ύψος της φορολογίας, αλλά η έλλειψη σταθερότητας του φορολογικού συστήματος.
Αυτό πρέπει άμεσα να διορθωθεί.
- Η επενδυτική άπνοια προφανώς θα συνεχιστεί, όσο η πατρίδα μας έχει υψηλό κόστος δημόσιων δαπανών με υποστελεχωμένο και εν τέλει αναποτελεσματικό δημόσιο. Οι συναρμοδιότητες υπουργείων και δημόσιων αρχών δημιουργούν υψηλό αποτρεπτικό κόστος για προσέλκυση επενδύσεων.
Ας αποφασίσουμε επιτέλους τι δημόσια διοίκηση θέλουμε.
- Νέες θέσεις εργασίας πολύ δύσκολα θα δημιουργηθούν όσο η πρόσβαση των επιχειρήσεών μας στη χρηματοδότηση παραμένει δύσκολη, κι όταν αυτό επιτευχθεί, τότε το πληρώνουμε με κόστος διπλάσιο από τους ανταγωνιστές μας.
Ελπίζουμε ότι αυτή η στρέβλωση θα πάψει να υφίσταται, ειδικά μετά τη σταδιακή άρση των capital controls.
- Η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, και ειδικά η μεταποίηση, δύσκολα θα γίνει διεθνώς ανταγωνιστική, όσο το λειτουργικό της κόστος παραμένει σαφώς πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό των ανταγωνιστών της. Κόστος ενέργειας, φόροι, τέλη, εισφορές, κλπ, εκτοξεύουν κυριολεκτικά το κόστος της καθημερινής μας λειτουργίας στα ύψη.
Η κοινή λογική της υποστήριξης των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα πρέπει επιτέλους να επικρατήσει έναντι της προστασίας του κράτους.
Επιπλέον:
- Οι καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης επιβαρύνουν το επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον. Προτεραιότητα πρέπει να είναι η ταχύτατη επίλυση δικαστικών διαφορών.
- Οι περιφερειακές ανισότητες αντί να μειώνονται, αυξάνονται. Η περιφερειακή σύγκλιση έχει μετατραπεί σε περιφερειακή απόκλιση.
- Η αστυφιλία την εποχή της οικονομικής κρίσης έχει ενταθεί.
- Η αποκέντρωση έχει εξαφανισθεί, κυριολεκτικά, ως πεδίο συζήτησης από τον δημόσιο διάλογο. Φυσικά, δεν αναφέρομαι στην αποκέντρωση υπουργείων ή υπηρεσιών με την στενή έννοια της φυσικής παρουσίας, διότι οι ψηφιακές δυνατότητες που μας παρέχει η τεχνολογία είναι ανεξάντλητες και θα έπρεπε με βάσει αυτές, ο επιχειρηματίας που έχει έδρα την Αλεξανδρούπολη ή τα Γιάννενα ή την Κρήτη να έχει την ίδια δυνατότητα πρόσβασης και την ίδια ποιότητα εξυπηρέτησης με αυτόν που έχει έδρα την Αθήνα – χωρίς να απαιτείτε να ταξιδέψει εκεί. Αναφέρομαι στην αποκέντρωση με την έννοια της στρατηγικής στόχευσης και σημασίας της περιφέρειας ως βάση της κυβερνητικής πολιτικής.
Επειδή ακριβώς υπάρχουν τα παραπάνω μεγάλα προβλήματα, στον ΣΒΒΕ υποστηρίζουμε ότι το κεντρικό ζητούμενο την επόμενη μέρα είναι ακριβώς η αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος της χώρας. Στο νέο παραγωγικό υπόδειγμα κεντρικό ρόλο πρέπει να διαδραματίσει η μεταποιητική δραστηριότητα της χώρας μας, με την υλοποίηση παραγωγικών επενδύσεων και την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Με αφορμή ακριβώς την ανάγκη αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της χώρας μας, και για την ουσιαστική αξιοποίηση του Υπουργείου Βιομηχανίας που πρόσφατα ιδρύθηκε, ο ΣΒΒΕ προτείνει να υλοποιηθεί μια νέα αναπτυξιακή πρωτοβουλία για τη βιομηχανία με τίτλο: «ΙΣΧΥΡΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ, ΙΣΧΥΡΗ ΕΛΛΑΔΑ», στην οποία θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι ακόλουθοι τέσσερεις πυλώνες πολιτικής.
α] υλοποίηση παραγωγικών επενδύσεων
β] παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων – ανάπτυξη δράσεων διεθνοποίησης & εξωστρέφειας
γ] σχεδιασμός & υλοποίηση δράσεων καινοτομίας & μεταφοράς τεχνολογίας
δ] υποδομές στήριξης μεταποιητικής δραστηριότητας – ειδικά προβλήματα
Παράλληλα, και για την επιτυχημένη μετάβαση της βιομηχανίας στην ψηφιακή εποχή και την ορθή διαχείριση των προκλήσεων της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, είναι προφανές ότι η χώρα μας θα πρέπει να προσαρμοσθεί ταχύτατα στα νέα δεδομένα και τις νέες συνθήκες του παγκόσμιου ανταγωνισμού, υλοποιώντας πρωτοβουλίες «τύπου» «Industry 4.0».
Σε κάθε περίπτωση, μετά τη λήξη των μνημονίων η Ελλάδα θα πρέπει να επανέλθει σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Η ανάπτυξη από τώρα και στο εξής θα είναι αναιμική εάν δεν βελτιωθούν οι βασικές συνιστώσες της ανταγωνιστικότητας, με κύριες την υπερφορολόγηση, το υψηλό μη μισθολογικό κόστος της απασχόλησης, την απουσία ρευστότητας, το υψηλό κόστος δανεισμού, το υψηλό κόστος ενέργειας, τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και το brain drain. Οι αναμενόμενες βελτιώσεις στους παραπάνω τομείς προϋποθέτουν ότι οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες θα πρέπει να ενταθούν περαιτέρω και να γίνει κατανοητό από όλους, ο κύριος, πυλώνας ανάπτυξης είναι η παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων, και για τον λόγο αυτό θα πρέπει έμπρακτα η βιομηχανία να τεθεί στο επίκεντρο της αναπτυξιακής διαδικασίας.
