Ροή
Σε μια εποχή όπου η Δημοκρατία δεινοπαθεί, οι πολίτες αβίαστα ζητούν να περιοριστούν οι ελευθερίες τους για να προστατευτούν από την όποια απειλή, υπαρκτή ή επίπλαστη. Σε μια εποχή όπου η ακροδεξιά θερίζει και φτάνει έως και δεύτερη δύναμη σε προεδρικές εκλογές, θα έπρεπε να σκεφτόμαστε διπλά πριν πούμε το οτιδήποτε δημόσια. Ειδικά αν έχουμε και κάποιο κύρος.
Πώς θα σας φαινόταν ο Ερντογάν να έχει υπερεξουσίες; Να μπορεί να ορίζει τα ελεγκτικά και εκτελεστικά όργανα των Δικαστηρίων; Να μπορεί να μην κάνει αποδεκτές και εκτελέσιμες τις αποφάσεις των Δικαστηρίων αν αυτές δεν του αρέσουν. Να φτιάχνει Δικαστήρια με λαϊκή συμμέτοχη, όπου φυσικά όλοι ξέρουμε ότι αν θέλει μπορεί να ελέγξει και την σύνθεση. Και αν όλα αυτά δεν του φτάνουν να μπορεί να φτιάχνει και στρατιές οπαδών με εξουσίες αστυνομίας και δυνάμεων καταστολής.
Σίγουρα, όλοι οι συγγραφείς θεωριών κοινωνικής οργάνωσης και θεωριών συμβολαίου θα μας έλεγαν ότι κάτι πάει πολύ στραβά με αυτή την δομή. Σίγουρα, ο Τζον Λοκ θα είχε βγει στα κάγκελα, μιας και ο Υπερηγέτης όχι μονό παραβιάζει την διάκριση των εξουσιών αλλά φτιάχνει και άμυνες ώστε να μην μπορεί να ανατραπεί (έστω και αν αυτός δεν είναι ο πρωταρχικός του στόχος, το κάνει). Οι πολίτες είναι παντελώς αδύναμοι απέναντι στο Λεβιάθαν.
Κύριο μέλημα όσων διατυπώνουν θεωρίες οργάνωσης κοινωνιών, είναι να φτιάξουν μηχανισμούς, ώστε αν πάει κάτι στραβά να υπάρχουν άμυνες. Αν βρεθεί ένας Ερντογάν, ένας Χίτλερ να μπορούμε με κάποιον τρόπο να ξεμπερδέψουμε με αυτόν ή να του κάνουμε την ζωή δύσκολη. Γι’ αυτό ποτέ κανένα δυτικό φιλελεύθερο κράτος δεν έδωσε αφειδώς σε κανέναν υπερεξουσίες. Γιατί πάντα σκεφτόμαστε όχι ότι θα έρθει ένας καλός ηγέτης, αλλά ένας κακός και θα πρέπει να μπορούμε να προστατευτούμε από αυτόν αλλά και να τον «ρίξουμε» αν δεν μας κάνει.
Το να βγαίνει μια πολιτικός προερχόμενη από την Αριστερά (τόσο εκλογικά όσο και από οικογενειακή παράδοση) και να ανακοινώνει στο Συνέδριο του κόμματός της αυτά τα πράγματα που περιγράφηκαν παραπάνω πρέπει να μας αφήνει άφωνους. Ειδικά όταν χειροκροτούν από κάτω το μισό Π.Σ της ΛΑΕ και ο ηγέτης της Αριστεράς στην Γαλλία.
Θα έπρεπε να προσέχει πιο πολύ η κυρία Κωνσταντοπούλου τα όσα δημόσια λέει. Μπορεί η ίδια να ήταν η καλύτερη πολιτικός που έχουμε δει με αυτές τις υπερεξουσίες. Μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα το μάθουμε ποτέ. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε κανέναν να τις αποκτήσει!!!
