Ανοίγουν τα μαγαζιά τις Κυριακές;

Πέφτω για ύπνο ήρεμος πιστεύοντας ότι έκανα και σήμερα ότι μπορούσα.

Βυθίζομαι σε λήθαργο, βλέπω τη χώρα να είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, τις Τράπεζες να προσπαθούν με αγωνία, να διατηρήσουν την ταμπέλα του πιστωτικού Ιδρύματος, τις εταιρείες να προσπαθούν να επιβιώσουν, τους συνταξιούχους να κοιτούν με απορία κάθε μήνα τα ΑΤΜ'S περιμένοντας τη σύνταξή τους και εκατομμύρια συμπολίτες μας άνεργοι ( με αρκετούς εξ αυτών να απασχολούνται στη μαύρη εργασία) ή να κοιτούν στο κενό περιμένοντας τα προνοιακά επιδόματα. Όλοι προσδοκούν και ελπίζουν στις νέες επενδύσεις στην ανάσταση της οικονομίας.

Ξαφνικά σαν από το πουθενά μια άλλη εικόνα παίρνει σάρκα και οστά.

Ανοίγουν τα μαγαζιά τις Κυριακές. Οι έμποροι φωνάζουν τον κόσμο να ψωνίσει.

Ανεβαίνει η ψυχολογία του συμπολίτη μας. Κάποιοι φωνάζουν δώστε το δικαίωμα στον συμπολίτη μας Ευρωπαίο και στους συνανθρώπους μας από παντού να παρασυρθούν από τον ίλιγγο του shopping therapy.

Και να έρχονται νέες θέσεις εργασίας. Γεμίζουν τα ταμεία του κράτους.

Ξαφνικά βρίσκομαι σε μια άλλη εικόνα.

Βλέπω ότι μαγαζιά δεν μπορούν να ανοίξουν επειδή κάποιοι κλείνουν παράνομα τις πόρτες, διώχνουν τους πελάτες, προπηλακίζουν το προσωπικό, απειλούν με θεούς και δαίμονες.

Πιο κάτω άλλα μαγαζιά δεν μπορούν να ανοίξουν γιατί το απαγορεύει ο Νόμος, κάπου αλλού ανοίγουν παράνομα και λειτουργούν χωρίς να κόβουν αποδείξεις, παντού επικρατεί σιγή και φόβος

Νεκρή η αγορά. Χάνονται θέσεις εργασίας. Σβήνει η προσδοκία των κερδών. Δεν γεμίζουν τα ταμεία του κράτους. Απογοητεύουμε τους καλεσμένους μας από όλο τον κόσμο.

Καλημέρα Ελλάδα,

ελπίζω ότι ήταν ένα κακό όνειρο που δεν θα ξαναδώ.