Η Βουλή ως τηλεπαράθυρο

Γιώργος Μαυρωτάς
Viber Whatsapp Μοιράσου το
Η Βουλή ως τηλεπαράθυρο

Δεν μπορώ να υπερηφανευθώ για τον μακρό κοινοβουλευτικό μου βίο. Μόλις τον Φεβρουάριο του 2015 κάθισα σε βουλευτικά έδρανα, ενώ πιο πριν δεν είχα καμία σχέση με την κεντρική πολιτική σκηνή. Σήμερα, στο Ποτάμι έχουμε μείνει (μετά από τις γνωστές «λιποταξίες») 6 βουλευτές, οπότε καταλαβαίνετε ότι πέφτει μεγάλο κοινοβουλευτικό βάρος στους ώμους του καθενός. Από τη μία Επιτροπή βγαίνουμε, στην άλλη μπαίνουμε (η Βουλή έχει περίπου 25 Επιτροπές -διαρκείς, ειδικές, μόνιμες, adhoc-), ξέχωρα από τις συζητήσεις στην Ολομέλεια.

Σε αυτήν την θητεία μου στην αρχή με είχε εντυπωσιάσει η σφοδρότητα με την οποία γινόταν η αντιπαράθεση από συναδέλφους που τους έβλεπα μετά στους διαδρόμους να συζητούν χαμογελαστά. Η διαφορά ήταν ότι στην πρώτη περίπτωση υπήρχαν τηλεοπτικές κάμερες, στη δεύτερη όχι.

Ειδικά αυτό το αντιλήφθηκα περισσότερο στις περίφημες Εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής. Τόσο στην Εξεταστική Επιτροπή για τα δάνεια των κομμάτων και Μ.Μ.Ε. όσο και στην τρέχουσα Εξεταστική Επιτροπή για την Υγεία. Ειρήσθω εν παρόδω, οι Εξεταστικές Επιτροπές μπορούν να μετατραπούν σε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για αύξηση της τηλεοπτικής αναγνωρισιμότητας των βουλευτών, λόγω του προσφερόμενου περιεχομένου.

Γνωρίζοντας λοιπόν ότι υπάρχει κόσμος που παρακολουθεί αυτές τις συνεδριάσεις, κάποιοι βουλευτές μπαίνουν στον πειρασμό να μεταμορφώνονται σε κήνσορες και τηλε-εισαγγελείς. Με υψηλό (έως προσβλητικό) πολλές φορές τόνο προς τους μάρτυρες -για να δείξουν στο φιλοθέαμον κοινό ότι «δεν μασάνε»-,με επιλογή «πιασάρικων» αλλά ελάχιστα σχετικών με την υπόθεση θεμάτων και βέβαια με τεχνητές εντάσεις μεταξύ των βουλευτών.

Γενικά αυτό το τελευταίο βλέπω ότι αποτελεί πάγια πρακτική,ώστε να παίξει μετά στις ειδήσεις των 8μμ η «Άγρια σύγκρουση μεταξύ του Τάδε και του Δείνα στη Βουλή», ή «Ροντέο η Βουλή», ή «Σφοδρή αντιπαράθεση». Τα βλέπω αυτά και με πιάνουν τα γέλια όταν βλέπω τους ίδιους βουλευτές εκτός κάμερας να κουβεντιάζουν σαν καλοί φίλοι.

Τελικά στη Βουλή δεν έχει σημασία τι θα πεις, αρκεί να τσακωθείς. Και αυτό είναι μεταδοτικό. Γιατί όταν κάποιοι χαμηλών τόνων συνάδελφοι βλέπουν άλλους να δεσπόζουν στις ειδήσεις επειδή είναι συγκρουσιακοί (oncameraπάντα), κάνουν κι εκείνοι το ίδιο για τα 15 δευτερόλεπτα δημοσιότητας που τους αναλογεί.Και έτσι το φαινόμενο πολλαπλασιάζεται. Δεν έχει σημασία το επιχείρημα, έχει σημασία το σύνθημα, η ατάκα και το ύφος που πρέπει απαραίτητα να είναι θυμωμένο και οργισμένο ώστε να μεταδίδεται στον τηλεθεατή η ένταση και το πάθος με το οποίο κάποιος ασκεί κάποιος το λειτούργημά του.

Βέβαια γενεσιουργός αιτία για τις συγκεκριμένες πρακτικές είναι ότι και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προβάλουν αυτές τις συμπεριφορές,θεωρώντας τες καλύτερο τηλεοπτικό προϊόν από μια παράθεση επιχειρημάτων ή έναν πολιτισμένο διάλογο. Δύο έξαλλοι να τσακώνονται τραβούν πολύ περισσότερο την προσοχή από δύο ψύχραιμους που συζητάνε κι ας λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Δεν ξέρω κατά πόσο έχει κουράσει ή έχει εθίσει τον πολίτη αυτή η μετατροπή της Βουλής σε τηλεπαράθυρο. Το σίγουρο είναι ότι πίσω από τον ορυμαγδό αυτόν των φωνών, των χειρονομιών και της τεχνητής εξαλλοσύνης χάνεται η ουσία των πραγμάτων. Στην άνιση τηλεοπτική μάχη μεταξύ λογικής και συναισθήματος βρίσκει γόνιμο έδαφος και ο σπόρος του λαϊκισμού. Παραφράζοντας λίγο «Το μέσο είναι το μήνυμα» του Μακ Λούαν στο «Η συμπεριφορά είναι το μήνυμα», τότε φοβάμαι ότι το μήνυμα που εκπέμπεται στους πολίτες από τη Βουλή δεν είναι αυτό που θα έπρεπε…

Επιμέλεια: Στέλλα Κεμανετζή

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider