Σταθερότητα σε μια ασταθή γειτονιά

Κώστας Ζαχαριάδης
Viber Whatsapp Μοιράσου το
Σταθερότητα σε μια ασταθή γειτονιά

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνουμε από το 2008, οδήγησε σε αποπληθωρισμό με ύφεση, αποβιομηχανοποίηση της Δύσης, ανασφάλεια και τεράστια αύξηση της κοινωνικοοικονομικής ανισότητας στις ανεπτυγμένες χώρες. Το παρόν οικονομικό μοντέλο στην Ευρωζώνη και την ΕΕ δεν λειτουργεί. Αντιθέτως, καταστρέφει την συνοχή, μπλοκάρει την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, γεννά βαθύτατες κοινωνικές ανησυχίες. Το πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία των πολιτικών ηγετών στις Βρυξέλλες και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν λαμβάνει τα ανησυχητικά μηνύματα των Ευρωπαίων πολιτών. Η ευρωπαϊκή ελίτ παρατηρεί αμήχανα τον πολιτικό χάρτη της ΕΕ να γίνεται επικίνδυνα γκρι. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια ευρεία, προοδευτική συμμαχία που θα αντιμάχεται τη λιτότητα και θα προτάσσει αναπτυξιακές πολιτικές, θα ενισχύει την κοινωνική δικαιοσύνη και θα αυξάνει την περιφερειακή συνοχή. Η Ευρώπη αν θέλει να παραμείνει κυρίαρχος παίκτης χρειάζεται δημοκρατική επανεκκίνηση.

Από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008 κατασκευάστηκαν διάφοροι «εθνικοί μύθοι» για να αποκρύψουν σοβαρά ευρωπαϊκά προβλήματα στην οικονομία, την κοινωνία, την ίδια αρχιτεκτονική της Ε.Ε.. Ας θυμηθούμε τις ειρωνείες για τα P.I.G.S, «τον τζίτζικα – μέρμηγκα», τους τεμπέληδες του Νότου… Ας σκεφτούμε την τιμωρητική διάθεση απέναντι σε όσους αντιδρούσαν και έψαχναν για άλλους δρόμους κοινής ευρωπαϊκής αντίδρασης. Ας θυμηθούμε τα εξώφυλλα του Focus και τις δημοσκοπήσεις της Bild για την Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη Γαλλία. Ας θυμηθούμε επίσης την ανοχή πανευρωπαϊκών θεσμών απέναντι σε κόμματα και κυβερνήσεις όπως της Ουγγαρίας και της Πολωνίας. Στην Ευρώπη η κρίση αυτή απέδειξε την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου αλλά και τις δομικές αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης. Η Ε.Ε είχε προβλήματα άνισης μεταχείρισης των χωρών-μελών και από την θεμελίωσή της, όμως η συγκυρία της κρίσης την βρίσκει στο χειρότερο σημείο της.

Η συζήτηση όμως ούτε αρχίζει, ούτε τελειώνει στην Ευρώπη. Επηρεάζεται από παράγοντες εκτός Ευρώπης. Ο Τραμπ δεν επιθυμεί βελτίωση των σχέσεων των ΗΠΑ με την ΕΕ ούτε τη διατήρηση έστω ισορροπημένων σχέσεων. Αυτό που επιθυμεί είναι τη διάλυση της ΕΕ, αυτό ακριβώς, δηλαδή, που επιθυμούν οι ακροδεξιές λαϊκιστικές δυνάμεις στην Ευρώπη, δεν είναι τυχαία τα εγκωμιαστικά σχόλια προς και από Λεπέν, Φάρατζ κοκ. Οι διμερείς σχέσεις ενδέχεται να επηρεαστούν αρνητικά και αυτό θα είναι μια πολύ ανησυχητική εξέλιξη για την παγκόσμια σταθερότητα με ό,τι αυτό αντανακλά σε όλες τις πτυχές της παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας.

Ένας άλλος παράγοντας που θα επηρεάσει τις παγκόσμιες ισορροπίες είναι οι διμερείς σχέσεις ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου και ο ρόλος του νέου Αμερικανού Προέδρου Τραμπ και η θέση που θα πάρουν οι ΗΠΑ σε αυτό το ζήτημα. Μέχρι τώρα, τα πρώτα στοιχεία του «παράγοντα Τραμπ» δείχνουν ότι θα έχει έναν ιδιαίτερα αποσταθεροποιητικό ρόλο και σε συνδιασμό με τις τοποθετήσεις για σκληρό Brexit από την πλευρά της Μεγάλης Βρετανίας.

Ζούμε την περίοδο της αστάθειας, της αβεβαιότητας και της κρίσης στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ένωσης και της ευρωζώνης με πολλαπλές κρίσεις να τις αποσταθεροποιούν (οικονομική, προσφυγική, ασφαλείας). Η ευρύτερη γειτονιά μας, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως η πλέον ήσυχη γωνιά του πλανήτη, μάλλον το ακριβώς αντίθετο. Τα ζητήματα που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίζει η χώρα καθώς βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών και δυναμικά εξελισσόμενων κρίσεων, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι απολύτως προβλέψιμα, ούτε θα βρίσκεται στα χέρια της Αθήνας η δυνατότητα του να διαλέξει τι θα αντιμετωπίσει και τι όχι. Η κρίση κάθε λογής, σε διαλέγει, δεν την διαλέγεις.

Γι' αυτό η χώρα για να μπορέσει να ισορροπήσει και να ανακάμψει χρειάζεται πολιτική σταθερότητα. Περάσαμε πολλά από το 2008 που άρχισε να συρρικνώνεται η οικονομία μέχρι σήμερα. Έχουμε μπροστά μας δυσκολίες αλλά λιγότερες. Σε ό,τι αφορά την ελληνική οικονομία, η χώρα βρίσκεται στο μέσο μιας σταθερής πορείας ανάκαμψης και υπέρβασης της οικονομικής κρίσης. Για δεύτερη συνεχή χρονιά το 2016 και με αναμενόμενα ανάλογα αποτελέσματα τα επόμενα δύο έτη- των συμφωνηθέντων με τους πιστωτές δημοσιονομικών στόχων, το 2017 θα είναι έτος ανάπτυξης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προσδιορίζει το ύψος της στο 2,7% και το 2018 στο 3,1% η Ελλάδα αρχίζει να καλύπτει το χαμένο έδαφος. Το 2016 κλείνει με αύξηση 3,3% των επενδύσεων -με το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο αυτές να έχουν άνοδο άνω του 10%- ενώ το 2017 αναμένεται να αυξηθούν κατά 9,1%. Η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα, εντούτοις έχει μειωθεί σχεδόν κατά 4% επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης. Κανείς δεν θέλει να εξωραΐζει την δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα αλλά κάνεις δεν έχει δικαίωμα να μηδενίζει την προσπάθεια του ελληνικού λαού που επιτέλους φαίνεται να πιάνει τόπο.

Επιμέλεια: Στέλλα Κεμανετζή

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider