Αυτά που δεν θέλουμε να ξαναδούμε το 2017

Πένη Χαλάτση
Viber Whatsapp Μοιράσου το

Το 2016 μας αποχαιρέτησε και μαζί με αυτό έφυγαν (;) και αρκετά ευτράπελα και κωμικοτραγικά γεγονότα που εύχομαι να μην ξαναδούμε.

Δεν θα σταθώ στη διάψευση των προσδοκιών των Ελλήνων πολιτών για την τήρηση των δημοκρατικών αρχών ή τη διατήρηση ενός μίνιμουμ βιοτικού επιπέδου γιατί τα θεωρώ αυτονόητα και χιλιοειπωμένα. Ούτε στις τρικλοποδιές που μπαίνουν στην επιχειρηματικότητα και τους μικρομεσαίους μέσω της φορολογίας και μέτρων που μόνο αναπτυξιακά δεν θεωρούνται.

Θα μιλήσω με εικόνες για κάτι πολύ πιο απλό: τη βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη που όλες οι κυβερνήσεις υποσχέθηκαν και δεν ήρθε ποτέ…

Αυτές είναι λοιπόν οι εικόνες που δεν θα ήθελα να ξαναδω το 2017:

-Η σχεδόν μόνιμα κλειστή Ηρώδου Αττικού: Μπορεί οι αρχές να επικαλούνται λόγους ασφαλείας αλλά δεν μπορεί ένας δημόσιος δρόμος στο κέντρο της Αθήνας να παραμένει σχεδόν μόνιμα κλειστός και να αναγκάζονται ΙΧ και ταξί να κάνουν το γύρο της Αθήνας για να περάσουν στην άλλη πλευρά...Λυπάμαι αυτούς που πληρώνουν ταξί και όσους μένουν στις γύρω περιοχές...Και λυπάμαι περισσότερο γιατί αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια και δεν έχει καμία σχέση με τη «βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη».

-Άλλο ένα «πέρασμα» παρέμεινε κλειστό εξαιτίας της «απραξίας» της ελληνικής κυβέρνησης. Το αποτέλεσμα ήταν ζημιά εκατομμυρίων ευρώ για τις επιχειρήσεις και η κάμψη της εμπιστοσύνης των πολιτών στους νόμους (οι οποίοι δεν τηρήθηκαν).

-Η ατιμωρησία για την αδιαφορία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων: Δεν θα ήθελα να ξαναδώ την αδιάφορη στάση υπαλλήλου του ΟΑΕΕ όταν το Δεκέμβριο έπρεπε να διευθετήσει λάθος που είχε γίνει από την πλευρά του οργανισμού και απάντησε «ελάτε πάλι αύριο, θα ξέρουν τα κορίτσια από τα διπλανά (άδεια γραφεία) γιατί νομίζω ότι τώρα λείπουν σε άδεια». Εννοείται ότι η λύση του θέματος ήταν πολύ απλή, έπρεπε να με παραπέμψει στο διπλανό του ή να το κάνει ο ίδιος αλλά απλώς βαριόταν να .... μιλήσει.

-Η έλλειψη επαγγελματισμού κάποιων επιχειρήσεων στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο: Δεν αφορά μόνο στο τουριστικό κέντρο της Αθήνας αλλά θα σταθώ σε αυτό καθώς οι επιπτώσεις για την εικόνα της χώρας λειτουργούν πολλαπλασιαστικά...Αρεκτά καταστήματα εστίασης λοιπόν σε γνωστές, κοσμικές στοές στο κέντρο της Αθήνας, έχουν την «επαναλαμβανόμενη τάση» να ρωτούν αρχικά αν ο πελάτης θέλει εμφιαλωμένο νερό (ή ψωμί), ο πελάτης να απαντάει αρνητικά και οι επιχειρήσεις να το χρεώνουν (3 ευρώ, αλλά η τιμή δεν έχει τόσο σημασία γιατί ζούμε σε ελεύθερη αγορά). Μετά βέβαια ο πελάτης έρχεται στη δύσκολη θέση να ενημερώσει ότι έχει γίνει λάθος, ο σερβιτόρος να κάνει τον «έκπληκτο» και να προβεί στις απαραίτητες διορθωτικές ενέργεις (καθυστερώντας τον πελάτη ο οποίος μπορεί να βιάζεται να φύγει κλπ). Να σημειώσω ότι με αυτή την τακτική χάνουν τους πελάτες αλλά και το pourboire...

-Η ρόδα στο Σύνταγμα: Δεν με ενόχλησε η ιδέα της ρόδας αλλά το γεγονός ότι ο δήμος Αθηναίων προτίμησε να βάλει αποκλειστικά ένα "παιχνίδι" και όχι να στολίσει (και) ένα απλό χριστουγεννιάτικο δέντρο για να φτιάξει τη διάθεση των πολιτών και να τονώσει το γενικότερο κλίμα στην αγορά.

-Οι καρκινοπαθείς (και όχι μόνο) που ταλαιπωρούνται στα νοσοκομεία: Τελευταίο και πιο σημαντικό, η περίθαλμψη των ασθενών σε συνθήκες αξιοπρέπειας. Θυμίζω ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομειων (ΠΟΕΔΗΝ) στην οποία αναφέρεται ότι για πολλούς «καρκινοπαθείς που δεν έχουν χρήματα να κάνουν θεραπείες στον ιδιωτικό τομέα, δυστυχώς η σειρά τους έρχεται μετά θάνατο».

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider