Ροή
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας κέρδισε για πρώτη φορά τις εθνικές εκλογές φιλοδοξούσε ότι η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ θα δημιουργούσε ένα ρεύμα αλλαγής προς πιο ριζοσπαστικές και προοδευτικές ιδέες στην Ευρώπη. Τελικά το αντίθετο έχει συμβεί. Ακροδεξιά, λαϊκιστικά και ξενοφοβικά κόμματα και πολιτικοί βρίσκονται σε άνοδο στη Γηραιά Ήπειρο, γεγονός το οποίο αναμφίβολα επηρεάζει και την Ελλάδα τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο.
Η κυβέρνηση στρέφεται για άλλη μια φορά στην Ευρώπη για το κλείσιμο της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος που θα ξεκλειδώσει με τη σειρά του και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη χώρα μας. Ωστόσο η αξιολόγηση έχει καθυστερήσει και ο χρόνος τελειώνει γιατί το 2017 είναι έτος εκλογών σε μια σειρά σημαντικών για την Ελλάδα χωρών και αυτό θα επηρεάσει και την στάση τους προς την Ελλάδα.
Ξεκινώντας από την «φίλη» Γαλλία στην οποία θα διεξαχθούν προεδρικές εκλογές στις 15 Μαρτίου. Γνωρίζουμε ήδη ότι ο κατά τα φαινόμενα παραδοσιακός υποστηρικτής της χώρας μας, Γάλλος Πρόεδρος, Francois Hollande δεν θα διεκδικήσει δεύτερη θητεία. Αυτό αυτομάτως μειώνει σημαντικά το διεθνές πολιτικό ανάστημα, τόσο του ίδιου όσο και της κυβέρνησής του. Υπό αυτό το πλαίσιο, λίγη σημασία έχει το ταξίδι του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο Παρίσι την Τετάρτη όπου θα ζητήσει την υποστήριξη του Γάλλου ομόλογου του Michel Sapin.
Ακόμη πιο σημαντικές είναι οι εκλογές του Σεπτεμβρίου στη Γερμανία. Και αυτό διότι μπορεί η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel να εμφανίζεται ως σταθερή νικήτρια των εκλογών, αλλά το κόμμα της χάνει σημαντικό έδαφος έναντι του ακροδεξιού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Αυτό σημαίνει πως η Angela Merkel θα σκληρύνει την στάση της και απέναντι στην Ελλάδα προκειμένου να γίνει πιο αρεστή στο ακραίο τμήμα των ψηφοφόρων της (οι οποίοι να μην ξεχνάμε δεν θέλουν να «πληρώνουν» την Ελλάδα και θεωρούν τους Έλληνες υπεύθυνούς για την κρίση).
Αυτό προβλέπει και το Stratfor το οποίο σε πρόσφατη ανάλυση του για το 2017 τονίζει: «Η Γερμανία και οι βόρειοι γείτονές της, ως συνήθως, θα είναι σε αντίθεση με τη διαχείριση των οικονομιών του νότου. Η κυβέρνηση του Βερολίνου θα παραμείνει επιφυλακτική με θέματα όπως η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ή το περιθώριο χαλάρωσης των στόχων για το έλλειμμα. Η Γερμανία είναι πιθανό να έρθει σε σύγκρουση με την ΕΚΤ, για το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με το Βερολίνο και τους βόρειους γείτονές του να υποστηρίζουν τη λήξη του προγράμματος, με την ΕΚΤ να αντιστέκεται».
Το διακύβευμα των παραπάνω εκλογικών αναμετρήσεων θα είναι σε μεγάλο βαθμό η ασφάλεια και το μεταναστευτικό, αλλά και η ελληνική κρίση παίζει τον ρόλο της στη γενικότερη διαμάχη σχετικά με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στάση της Γαλλίας και της Γερμανίας θα παίξουν σημαντικό ρόλο στο ελληνικό πρόγραμμα και οι ισορροπίες θα ξεκινήσουν να αλλάζουν πολύ πριν τις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται.
Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Ο χρόνος είναι εναντίον μας και οι δυνατότητες ελιγμού είναι ελάχιστες. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσουν στο Μαξίμου και να φροντίσουν ώστε η αξιολόγηση να κλείσει άμεσα και όσο γίνεται… αναίμακτα.
