Ροή
Ένα νέο φορο-αμόκ θα πλήξει την τσέπη μας από την Πρωτοχρονιά και μάλιστα με τη μορφή των έμμεσων φόρων. Αυτών δηλαδή που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά, αλλά «φουσκώνουν» τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών και φορούν... καπέλο και τον ΦΠΑ.
Εάν λοιπόν δεν είστε προετοιμασμένοι, από την Κυριακή επιβάλλεται φόρος κατανάλωσης στον καφέ και τα ηλεκτρονικά τσιγάρα, αυξάνεται ο φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα και τα καπνικά προϊόντα και επιβάλλεται νέο ειδικό τέλος στη σταθερή τηλεφωνία, μετά από αυτό στη συνδρομητική τηλεόραση και το παλιό της κινητής τηλεφωνίας.
Αν εξαιρέσει κάποιος τα τσιγάρα και τα καύσιμα, τα οποία είναι... συνήθεις ύποπτοι όταν το κράτος αναζητεί απεγνωσμένα πρόσθετα έσοδα, τα υπόλοιπα δεν έχουν λογική. Οι έμμεσοι φόροι, επιπλέον του ΦΠΑ, μετατρέπουν αυτά τα βασικά είδη διαβίωσης σε είδη πολυτελείας. Και ναι μεν οι επιβαρύνσεις σε καφέ και τσιγάρο μπορούν να έχουν μια δικαιολογητική βάση με αφορμή την υγεία - μολονότι ασφαλώς η Ελλάδα στερείται ανάλογης πολιτικής και τη στοιχειώνει η απίστευτη ιδέα Βαρουφάκη για fat tax σε ζάχαρη και γλυκά - αλλά ο φόρος στη σταθερή τηλεφωνία και μαζί τη σύνδεση των νοικοκυριών στο Διαδίκτυο είναι παράλογος.
«Ναι, αλλά είναι μόλις 5%», θα πει κάποιος. Η απάντηση είναι ότι αθροιστικά βγάζει περίπου έναν επιπλέον λογαριασμό κάθε χρόνο. Και αν ληφθεί υπόψη η επιβάρυνση στους λογαριασμούς triple play, δηλαδή σε αυτούς που συμπεριλαμβάνουν και υπηρεσίες συνδρομητικής τηλεόρασης, όπου επιβλήθηκε το «καπέλο» από το καλοκαίρι, το συνολικό φορτίο βγάζει επιπλέον 2-3 λογαριασμούς κάθε χρόνο. Όπως πολλαπλάσια είναι η επιβάρυνση στους λογαριασμούς κινητής τηλεφωνίας, αλλά την έχουμε «χωνέψει» μετά από σχεδόν μία δεκαετία.
Όσο για τα καύσιμα; Μοιάζει ήδη ανέκδοτο όταν στις αποδείξεις που μοιράζουν τα βενζινάδικα φαίνεται ήδη πως ο φόρος αναλογεί (σε ορισμένες περιπτώσεις) στα 2/3 της τιμής του καυσίμου. Όπως η ζωή και τα παιχνίδια της καταρρίπτει το επιχείρημα της κυβέρνησης, όταν ψήφιζε τα μέτρα αυτά το περασμένο καλοκαίρι, πως «είναι χαμηλές οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου». Διότι τώρα που παίρνουν την ανηφόρα, δεν θέλει πολύ για να φλερτάρει με τα 2 ευρώ η τιμή του λίτρου και να γίνει εύκολα είδος πολυτελείας και το αυτοκίνητο.
Είδος πολυτελείας λοιπόν το αυτοκίνητο, είδος πολυτελείας τα τσιγάρα, είδος πολυτελείας ο καφές, είδος πολυτελείας και το τηλέφωνο και το Internet.
Μήπως τελικά θα φτάσουμε σε αυτό που κάποτε κοροϊδεύαμε; Να φορολογήσουμε δηλαδή και το... καζανάκι στην τουαλέτα;
