Ροή
Ποια είναι η μεγάλη επιτυχία αυτής της κυβέρνησης, έναν χρόνο μετά τη νίκη της στις δεύτερες εκλογές και σχεδόν δύο χρόνια από τότε που εξελέγη για πρώτη φορά; Αλήθεια, προσπαθήστε να θυμηθείτε μία. Για να βοηθήσω, μέχρι πρότινος ήταν ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες. Σήμερα, δεν είναι ούτε αυτός.
Ας αφήσουμε εντελώς έξω το πεδίο της οικονομίας, όπου η κυβέρνηση grosso modo ακολουθεί το διαπραγματευτικό αποτέλεσμα και άλλων μνημονιακών κυβερνήσεων, το «πολλά με λίγα», μιας και στο τέλος καταλήγει να ψηφίζει πολυνομοσχέδια-σκούπα, προκειμένου να πάρει τη δόση, έχοντας υπαναχωρήσει σε όλα τα μέτωπα. Ποιος δεν θυμάται π.χ. τον κ. Τσακαλώτο να λέει πως δεν μπορεί να μειωθεί κάτω από τα 9.100 ευρώ το αφορολόγητο και μετά από μια εβδομάδα να εισηγείται τη μείωσή του κάτω από τις 9.000; Και επειδή ούτε αυτό το φθινόπωρο μας πάει καλύτερα στη διαπραγμάτευση, ας αλλάξουμε θέμα. Εκτός, βέβαια, αν πιάσουμε ως μεγάλη επιτυχία τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά αυτό δεν θα το ήθελαν ούτε οι κυβερνώντες.
Ποια είναι η μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης στο εσωτερικό; Σας παρακαλώ, μην μου πείτε για την κάρτα σίτισης ή τα κονδύλια του ΚΕΕΛΠΝΟ για τη διαφήμισή του γιατί αυτά είναι, όπως το είπε και ο κ. Σκουρλέτης, peanuts.
Το καλοκαίρι, η κυβέρνηση ανέλαβε πρωτοβουλία για τη Συνταγματική Αναθεώρηση. Κυρίως, ήθελε να διεμβολίσει τα κεντροαριστερά κόμματα και να τα οδηγήσει σε συμπράξεις, έχοντας και το πουσάρισμα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Μάλιστα, τότε πολλοί μίλαγαν για πρόκριμα κυβερνητικής συνεργασίας. Η συνέχεια γνωστή: η διαδικασία κατέστη σαφές πως πρέπει να ξεκινήσει από τη Βουλή, η κυβέρνηση δεν βρήκε άλλο σύμμαχο πέρα από τον κ. Λεβέντη και κανείς δεν θυμάται ότι έχουμε να αναθεωρήσουμε και ένα Σύνταγμα.
Μετά ήταν η απλή αναλογική. Άλλο πρόκριμα συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ κυρίως και δώσε δημοσιεύματα και δώσε παραπολιτικά και δώσε προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να μην ακούγεται κακή κουβέντα για τη Φώφη Γεννηματά. Και αυτή τι έκανε; Καταψήφισε, γιατί η πρόταση του Μαξίμου δεν διασφάλιζε την κυβερνησιμότητα της χώρας. Ποιος συνέπραξε με το Μαξίμου; Μπράβο, σωστά θυμάστε, ο κ. Λεβέντης. Χμ, μάλλον δεν ήταν αρκετό.
Και τέλος ο διαγωνισμός για τις άδειες. Πρόκειται για τον ορισμό του πανωλεθρίαμβου. Ξεκίνησε με εγκλεισμό των καναλαρχών στη ΓΓΕΕ, βροχή εκατομμυρίων, φιλόδοξα πλάνα για ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου και πολλά άλλα. Με την υπόθεση Καλογρίτσα ο διαγωνισμός υπέστη ένα καίριο πλήγμα ως προς την ηθική του αρτιότητα, με την απόφαση του ΣτΕ πέθανε οριστικά, όσο και αν ο κ. Παππάς προσπαθεί να κάνει το άσπρο-μαύρο στην ουσία και να φέρει τον νόμο του και πάλι από το παράθυρο μέσω της διαδικασίας των προσωρινών βεβαιώσεων λειτουργίας. Και, το κερασάκι, το ξέσπασμα της κ. Γεροβασίλη με τρεμάμενη φωνή αμέσως μετά την απόφαση του ΣτΕ και η επίθεση στο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο.
Τα αντίβαρα του κ. Τσίπρα στη μνημονιακή πολιτική ένα μετά το άλλο θολώνουν ή καταρρέουν. Γρήγορα, πολύ γρήγορα, θα πρέπει να βρει ένα ισχυρό πολιτικό επιχείρημα, κάτι να έχει να λέει. Αλλιώς, η πορεία των πραγμάτων θα δρομολογηθεί πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι περιμένουν στο Μαξίμου. Και θα πρέπει να τους προβληματίσει και κάτι ακόμα: για τις συνεχείς αποτυχίες δεν φταίει πάντα η διαπλοκή και η κακή μας μοίρα. Όταν αθροίζονται κακά αποτελέσματα, κάτι κάνουμε λάθος κι εμείς. Και, τότε, είναι η ώρα που θα πρέπει να έχουμε το θάρρος αυτό να το παραδεχτούμε και να το αντιμετωπίσουμε.
