Ροή
Αντιμέτωπη με τον κίνδυνο μια ολόκληρη γενιά εργαζομένων να πάει χαμένη βρίσκεται η Ελλάδα, σύμφωνα με το Πάολο Φάλκο, Οικονομολόγο του ΟΟΣΑ που ειδικεύεται σε εργασιακά θέματα.
Μιλώντας στο Insider.gr στο πλαίσιο του συνεδρίου του ΣΕΒ, «Ψηφιακή Στρατηγική Της Ελλάδας: Ο δρόμος για την ανάπτυξη», ο κ. Φάλκο αναλύει τους κινδύνους που απορρέουν από τα υψηλά ποσοστά ανεργίας της χώρας αλλά και τους παράγοντες που διαμορφώνουν τον σύγχρονο εργασιακό στίβο, ο οποίος μεταλλάσσεται μέρα τη μέρα.
Παράλληλα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους χαράσσοντες πολιτική τονίζοντας πως πρέπει να προετοιμάσουν το εργασιακό έδαφος της ψηφιακής εποχής εμπλουτίζοντας τις δεξιότητες των σημερινών εργαζομένων σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Έχουν οι εργαζόμενοι σήμερα τις δεξιότητες που απαιτεί η εποχή κι αν όχι τι πρέπει να γίνει για να τις αποκτήσουν και γιατί αυτό είναι τόσο σημαντικό;
Στον ΟΟΣΑ μελετάμε το συγκεκριμένο ερώτημα λεπτομερώς. Πρόσφατα μάλιστα ολοκληρώσαμε μια έρευνα σχετικά με τους εργαζομένους των χωρών μελών του ΟΟΣΑ η οποία μαρτυρά πως ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού όλων των χωρών που εξετάζουμε υπολείπεται ακόμα των βασικών δεξιοτήτων που απαιτεί η εργασία στην ψηφιακή εποχή.
Οι εργαζόμενους αυτοί παρουσιάζουν συγκεκριμένα μειονεκτήματα και για το λόγο αυτό οι χαράσσοντες πολιτική να στρέψουν την προσοχή τους στο πρόβλημα.
Εν προκειμένω μιλάμε για εργαζόμενους που είναι ήδη ενεργοί, επομένως το να επικεντρωθούμε στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν θα ήταν αρκετό. Πρέπει να εφεύρουμε τρόπους που θα επιτρέψουν στους εργαζόμενους , που ήδη απασχολούνται, να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους, να τις αναβαθμίσουν αλλά και να αποκτήσουν νέες .
Επομένως, ένας νέος πολύ σημαντικός παράγοντας των ημερών μας είναι η δια βίου μάθηση, τα συστήματα δηλαδή που επιτρέπουν στους ανθρώπους να τροποποιήσουν τις δεξιότητές τους αφότου έχουν τελειώσει την εκπαιδευτική διαδικασία, ίσως μερικά χρόνια αφότου έχουν απασχοληθεί στην αγορά εργασίας και οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωπη με κάποια εργασιακή μετάβαση.
Τι προϋποθέτει ένα αποδοτικό σύστημα δια βίου εκπαίδευσης;
Ένα καλό σύστημα δια βίου μάθησης απαιτεί αγαστή συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Υπάρχει ανάγκη οι κυβερνήσεις και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να συνεργαστούν για να εκπαιδεύσουν εργαζόμενους που απασχολούνται ήδη και χρειάζονται επανεκπαίδευση.
Υπάρχει εξίσου ανάγκη οι εταιρείες, οι εργοδότες, αυτοί δηλαδή που θα χρησιμοποιήσουν αυτές τις νέες δεξιότητες των εργαζομένων, να συμμετάσχουν στην διαμόρφωση των προγραμμάτων αυτών και να βοηθήσουν τα σχολεία να παρέχουν ορισμένες από αυτές τις δεξιότητες ήδη πριν το πέρας της βασικής εκπαίδευσης.
Τι κινδύνους αντιμετωπίζει η Ελλάδα, δεδομένων των υψηλών ποσοστών ανεργίας που καταγράφει τα τελευταία χρόνια;
Η Ελλάδα ξεκάθαρα αντιμετωπίζει το πρόβλημα των υψηλών ποσοστών ανεργίας και το ρίσκο μια ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων να απορριφθούν μόνιμα από την αγορά εργασίας πριν καν ξεκινήσουν την εργασιακή τους ζωή.
Στην πραγματικότητα στον ΟΟΣΑ πιστεύουμε ότι τα πρώτα δέκα χρόνια της εργασιακής ζωής ενός ατόμου είναι τα πιο σημαντικά για να προσδιορίσουν το πόσο καλά θα τα πάει κάποιος στην αγορά εργασίας αργότερα.
Πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε τους νέους της χώρας
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νεολαία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πόρους μιας χώρας. Πολλοί από τους ανέργους της Ελλάδας σήμερα, είναι νέοι απόφοιτοι ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που έχουν τις βασικές δεξιότητες που θα τους επέτρεπαν την είσοδο στην αγορά εργασίας. Παρόλα αυτά αδυνατούν λόγω ανεργίας να κάνουν το πρώτο βήμα.
Στο πρόβλημα αυτό απαντούν τα διάφορα προγράμματα, όπως η πρακτική άσκηση, τα οποία επιτρέπουν στις εταιρείες να εφοδιάσουν τους εργαζόμενους με δεξιότητες της εποχής ενόσω απασχολούνται. Αυτά τα προγράμματα είναι πολύ σημαντικά στις μέρες όπως εξίσου σημαντική είναι και η κουλοτύρα συνεχούς εκπαίδευσης για τους ανθρώπους που έχουν αποφοιτήσει από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα με κάποιες συγκεκριμένες δεξιότητες οι οποίες χρειάζονται επικαιροποίηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Ποιές είναι οι δεξιότητες που απαιτεί η ψηφιακή εποχή;
Οι δεξιότητες που αντιμετωπίζει η αγορά εργασίας σήμερα είναι δύσκολο να προβλεφθούν. Είναι δύσκολο να υποδείξει με σιγουριά κανείς ποιες είναι οι δεξιότητες που θα χρειάζονται σε πέντε ή δέκα χρόνια από σήμερα.
Αυτό που προκύπτει ξεκάθαρα από την έρευνα που ολοκληρώσαμε στον OOΣA είναι πως ορισμένοι τύποι δεξιοτήτων «κινδυνεύουν» εξαιτίας του αυτοματισμού. Συνεπώς οι δεξιότητες που είναι πιθανό να παρουσιάσουν μικρότερη ζήτηση στο μέλλον είναι εκείνες που μπορούν να αντικατασταθούν από τους υπολογιστές και τις μηχανές.
Αυτές είναι οι δεξιότητες που συνδέονται με περισσότερο μηχανικές εργασίες, σκεφτείτε απλά την ανταλλαγή πληροφοριών , την πώληση και την αγορά , εργασίες που μπορούν να πραγματοποιηθούν ακόμα και σήμερα με την βοήθεια των μηχανών.
Από την άλλη, οι δεξιότητες που αναμένεται να παρουσιάσουν μεγαλύτερη ζήτηση ή είναι πιθανό να γίνουν πιο απαιτητικές είναι αυτές που οι μηχανές δεν έχουν εισχωρήσει ακόμα, που δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους γιατί υπολείπονται ανθρωπίνων χαρακτηριστικών.
Για παράδειγμα δεξιότητες που εμπεριέχουν προσωπική επικοινωνία, ομιλία με άλλους, διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, εκπαίδευση ανθρώπων, παρουσίαση κάποιου προϊόντος, δημιουργική γραφή ή δουλειές και δεξιότητες που εμπεριέχουν το προσωπικό άγγιγμα ή την προσωπική επαφή με τους ανθρώπους, όπως για παράδειγμα οι υπηρεσίες υγείας, η φροντίδα ασθενών κι ηλικιωμένων και άλλες παρόμοιες που προϋποθέτουν τον άνθρωπο στην παραγωγή του έργου και οι οποίες, τουλάχιστον για την ώρα, είναι δύσκολο να αυτοματοποιηθούν.
