Ροή
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πτωχευτικά ασφάλιστρα στον κλάδο του αυτοκινήτου που δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα, τονίζει στο insider.gr ο κ. Ιωάννης Βοτσαρίδης, διευθύνων σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας Interlife. Ο ίδιος σημειώνει ότι αργά ή γρήγορα οι εταιρείες με τα χαμηλά ασφάλιστρα θα συνετιστούν και θα τα αυξήσουν, τουλάχιστον σε κάποια λελογισμένα επίπεδα.
Ο κ. Βοτσαρίδης βρίσκεται στο τιμόνι μιας ασφαλιστικής εταιρείας που τα τελευταία χρόνια παρά την κρίση εμφανίζει συνεχώς άνοδο παραγωγής και κερδών. Το 2016 έκλεισε για την Interlife με άνοδο της παραγωγής και των κερδών σε σχέση με το 2015, ενώ αυξημένες είναι οι επενδύσεις της εταιρείας. Όπως δηλώνει το μυστικό της επιτυχίας βρίσκεται στην σκληρή δουλειά, τον καλό προγραμματισμό αλλά και τις άριστες σχέσεις της εταιρείας με τους διαμεσολαβητές συνεργάτες της.
Παράλληλα σημειώνει ότι η Εθνική Ασφαλιστική δεν πρέπει να πουληθεί, γιατί είναι ένα εθνικό κεφάλαιο. «Η Εθνική θα έπρεπε να είναι ένας ηγέτης που θα είχε αγκαλιάσει όλη την Ελληνική ασφαλιστική αγορά. Ίσως η πολιτεία να έπρεπε να χειριστεί το θέμα διαφορετικά», τονίζει ο κ. Βοτσαρίδης.
Σε τι κατάσταση είναι τα ασφάλιστρα αυτοκινήτου; Υπάρχει μια ανησυχία στην αγορά.
Τα ασφάλιστρα βρίσκονται σε πάρα πολύ χαμηλά επίπεδα. Εκεί που έχουν φτάσει τα ασφάλιστρα ορισμένων εταιρειών (και ευτυχώς όχι σε όλη την αγορά) είναι στο κόκκινο. Βρίσκονται δηλαδή σε σημείο όπου οι εταιρείες αρχίζουν να χάνουν χρήματα. Στην αρχή είχαμε τις ΕΠΥ που με επιθετικό τρόπο ήρθαν με πολύ χαμηλά ασφάλιστρα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρει κάποιες εταιρείες που θέλοντας να αυξήσουν ή να διατηρήσουν το μερίδιο αγοράς τους μείωσαν τις τιμές τους. Τελικά, όλοι κατάλαβαν ότι δεν βγαίνει, ενώ 2-3 ΕΠΥ ήδη έκλεισαν και αποχώρησαν από την αγορά αφήνοντας αρκετά προβλήματα άλυτα..
Πάρα πολύ απλά : Όταν κάνεις οριζόντια μείωση 5% ή 10% στο ασφάλιστρο θα πρέπει να είσαι βέβαιος ότι αυτό το ποσοστό θα το πάρεις πίσω αυξάνοντας τους πελάτες σου. Όμως οι εταιρείες που μειώνουν το ασφάλιστρο δεν μπορούν αυτή τη μείωση να την αντισταθμίσουν με αύξηση του τζίρου. Αποτέλεσμα είναι να ανεβαίνει ο στόλος των ασφαλισμένων και οι εταιρείες να είναι εκτεθειμένες σε μεγαλύτερο κίνδυνο με χαμηλότερο ασφάλιστρο. Είναι αναπόφευκτο κάποια στιγμή αυτές οι εταιρείες να μην μπορούν να βγουν οικονομικά.
Οπότε βλέπετε αυξήσεις το επόμενο διάστημα;
Θεωρώ ότι αργά ή γρήγορα οι εταιρείες με τα χαμηλά ασφάλιστρα θα συνετιστούν και θα τα αυξήσουν, τουλάχιστον σε κάποια λελογισμένα επίπεδα. Ή, τουλάχιστον, για να το πω διαφορετικά αν δεν γίνουν αυξήσεις, δεν αναμένονται επιπλέον μειώσεις . Ωστόσο υπάρχουν αυτή τη στιγμή πτωχευτικά ασφάλιστρα που δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα.
Πέρα από την υποχρεωτική από τον νόμο ασφάλιση αστικής ευθύνης, οι ασφαλίσεις θεωρούνται είδος πολυτελείας στην Ελλάδα. Γιατί κάποιος εν μέσω οικονομικής κρίσης να αγοράσει ένα ασφαλιστικό προϊόν;
Για να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα προϊόντα, οι Ασφαλίσεις Υγείας για παράδειγμα δεν είναι είδος πολυτελείας. Είναι επιβίωση ειδικά αν αναλογιστούμε ότι την ασφάλιση την έχουν ανάγκη οι φτωχοί και όχι οι πλούσιοι. Ο πλούσιος μπορεί να αντιμετωπίσει όποια στραβοτιμονιά από το απόθεμα που έχει, είτε αυτό είναι ένα ατύχημα, είτε μια σοβαρή ασθένεια, ο φτωχός όμως, όχι.
Ο κλάδος Υγείας γνωρίζει τεράστια άνοδο γιατί στην ουσία έχει καταρρεύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, καθώς τα δημόσια νοσοκομεία αδυνατούν πλέον να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους.
Ο κλάδος της Υγείας έχει αύξηση σε όλες τις ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες έχουν φροντίσει να προσφέρουν προγράμματα στα βαλάντια του καθενός για μεγάλους, μικρούς και μικρομεσαίους. Ωστόσο και στο κομμάτι της ασφάλισης Ζωής που είναι συνδεδεμένο με τις επενδύσεις υπάρχει αύξηση εργασιών.
Προβλέπονται πολλές αλλαγές στο ελληνικό ασφαλιστικό τοπίο με την εφαρμογή του Solvency II και βλέπουμε και μια επικράτηση ξένων επιχειρήσεων. Ποια είναι η ιδέα σας για το πως θα κινηθεί η ασφαλιστική αγορά στο σύντομο μέλλον;
Το Solvency II είναι ένα πλαίσιο αρχών και κανόνων που υποχρεώνει τις ασφαλιστικές εταιρείες να μετρούν καθημερινά τους κινδύνους που αναλαμβάνουν. Το λεγόμενο Solvency ratio είναι ο δείκτης της φερεγγυότητας που μετράει τους κινδύνους και τις επενδύσεις της κάθε εταιρείας. Είναι πραγματικά ένα δαιδαλώδες σύστημα για εμάς και το αντιμετωπίζουμε για πρώτη φορά. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι ένα αυστηρό πλαίσιο, το οποίο, όμως, προστατεύει με τον καλύτερο τρόπο τον καταναλωτή και διασφαλίζει ότι η εταιρεία μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί απρόσκοπτα. Αν αυτό το σύστημά το είχαμε πριν από 20 χρόνια σήμερα θα είχαμε μια δυνατή Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά.
Οι ξένες εταιρείες λειτουργούν με τους ίδιους κανόνες όπως και οι ελληνικές. Κάποιοι βλέπουν μια απειλή, όμως εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Σε μια ενοποιημένη ευρωπαϊκή αγορά δεν μπορούμε να μιλάμε πια για το ελληνικό ζήτημα.
Στο θέμα της Εθνικής Ασφαλιστικής αν με ρωτήσετε θα σας πω ότι δεν πρέπει να πουληθεί, γιατί είναι ένα εθνικό κεφάλαιο. Η Εθνική θα έπρεπε να είναι ένας ηγέτης που θα είχε αγκαλιάσει όλη την Ελληνική ασφαλιστική αγορά. Ίσως η πολιτεία να έπρεπε να χειριστεί το θέμα διαφορετικά.
Η Interlife συγκεκριμένα έχει καταφέρει στην περίοδο της κρίσης να έχει ανάπτυξη των μεγεθών της σε όλα τα επίπεδα. Που οφείλεται αυτό;
Δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή. Τέτοιες συνταγές υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Ένα είναι το «μυστικό»: η σκληρή δουλειά. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά και μεθοδικά, αυτό που θέλαμε να φτιάξουμε πρώτα το σχεδιάσαμε, κάναμε την άσκηση, είδαμε τα πρώτα αποτελέσματα και έτσι πορευτήκαμε.
Τρία χρόνια πριν τα capital controls και πέντε χρόνια πριν την εφαρμογή του Solvency II είχαμε αρχίσει να στήνουμε την φερεγγυότητα μας διαχωρίζοντας τα κεφάλαια μας και έχοντας παρουσία σε πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες. Οι επενδύσεις μας σήμερα έχουν συντηρητικό προφίλ διασφαλίζοντας ότι η εταιρία αναλαμβάνει μικρό ρίσκο. Στόχος μας ήταν πάντα να έχουμε μεγάλη διασπορά κεφαλαίων και επενδύσεων και αυτό μας εξασφαλίζει κάθε χρόνο σταθερές αποδόσεις.
Σε αντίθεση με άλλες ασφαλιστικές χρησιμοποιείτε μόνο ένα κανάλι πωλήσεων. Θα συνεχίσετε αυτή την στρατηγική;
Δώσαμε πολύ μεγάλη έμφαση στο κομμάτι των πωλήσεων. Εμείς διαθέτουμε τα προϊόντα μας μόνο μέσω διαμεσολαβητών και διαθέτουμε σήμερα, γύρω στους 1.700 συνεργάτες σε όλη την Ελλάδα. Δεν πουλάμε μέσω bancassurance, ούτε direct. Έχουμε μόνο διαμεσολαβητές, που τους φροντίζουμε για να μας φροντίζουν και τους προσέχουμε για να μας προσέχουν.
Μια ασφαλιστική αγορά δεν μπορεί να αποκτήσει βάθος και συνείδηση και να ριζώσει καλά χωρίς τον διαμεσολαβητή. Δεν μπορείς να έχει υψηλές απαιτήσεις από τις διαδικτυακές πωλήσεις. Ακόμη κι αν πουλήσεις, όταν έρθει η ώρα των υπηρεσιών προς τον πελάτη τι θα κάνεις; Η αγορά είναι διαπροσωπική. Αν ρωτήσει κανείς τυχαία σήμερα 10 ανθρώπους σε ποιά εταιρία έχουν ασφαλίσει το αμάξι τους, θα λάβει πιθανόν την απάντηση «εταιρία δεν ξέρω, ο ασφαλιστής μου ο «τάδε» τα κανονίζει. Ενδεχομένως να το βλέπω από την παραδοσιακή πλευρά αλλά πιστεύω ότι σοβαρές, μεγάλες δουλειές δεν μπορούν να γίνουν με διαφορετικό τρόπο παρά μόνο μέσω των διαμεσολαβητών.
Ποια είναι τα σχέδια σας για το επόμενο διάστημα;
Φτιάξαμε ένα επιχειρηματικό πλάνο με στόχο τα 100 εκατ. ευρώ στην πενταετία. Ίσως είναι πολύ αισιόδοξο. Όμως θεωρώ ότι η αγορά θα γυρίσει. Εμείς ήδη έχουμε αρχίσει και βλέπουμε μια μικρή στροφή, παρά την δύσκολη κατάσταση που επικρατεί. Θεωρώ ότι θα αυξηθεί η ασφαλιστική «πίτα» και εκεί γίνεται η μάχη για το ποιες εταιρείες θα πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά. Ο συνεργάτης δεν βλέπει πλέον ελληνικές εταιρείες και ξένες πολυεθνικές. Αναζητεί αυτόν που του προσφέρει πιο γρήγορα και εύκολα υπηρεσίες. Και αυτό προσπαθούμε και θεωρώ ότι καταφέρνουμε να κάνουμε στην Interlife. Κερδίζουμε γιατί παρέχουμε εργαλεία και υψηλού βαθμού υπηρεσίες στους διαμεσολαβητές και προπαντός άμεση αποζημίωση.
Τι βλέπετε σχετικά με το μέλλον της οικονομίας;
Με την ελληνική οικονομία πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί αλλά και σοβαροί. Πρέπει να γίνουν κινήσεις σε τρεις άξονες: Πρώτον πρέπει να ξεκαθαρίσει το Εργασιακό. Δεύτερον να αναβαθμιστεί η Δικαιοσύνη και να επισπευτούν οι διαδικασίες στην έκδοση αποφάσεων. Τρίτον και σοβαρότερο, πρέπει να εγγυηθεί το κράτος ότι για 10 χρόνια θα έχει σταθερό φορολογικό καθεστώς , ώστε να δοθούν κίνητρα για πραγματικές επενδύσεις και να ομαλοποιηθεί η κατάσταση με τις τράπεζες.
