Ροή
Σε μια όχι και τόσο συνηθισμένη… επενδυτική σύσταση προχώρησε η Bank of America Merrill Lynch, επιχειρώντας να σκιαγραφήσει ένα διόλου ελπιδοφόρο μέλλον για την αμερικανική και δη για την παγκόσμια οικονομία.
Όπως επισημαίνει στην τελευταία έκθεσή του ο Michael Hartnett, επικεφαλής αναλυτής της επενδυτικής τράπεζας, το κοινωνικο-πολιτικό περιβάλλον της αμερικανικής και παγκόσμιας οικονομίας έχει αλλάξει άρδην στην μετά τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση εποχή. Πλέον καθορίζεται αυστηρά από μια και μόνο τάση, η οποία δεν είναι άλλη από την όξυνση της εισοδηματικής ανισότητας.
Σύμφωνα με τον Hartnett, ένας από τους βασικούς λόγους που βρίσκεται πίσω από την όξυνση του φαινομένου είναι η μετάβαση του πλανήτη σε μια νέα εποχή – εκείνη της αυτοματοποίησης – αλλά και η αυξημένη στήριξη που παρέχουν στις διεθνείς αγορές οι κεντρικές τράπεζες.
Οι ραγδαίες αυτές εξελίξεις έχουν έναν πολύ σοβαρό αντίκτυπο: Προκαλούν έντονο στρες στον μέσο εργαζόμενο. Η νέα τάξη πραγμάτων που τείνει να εδραιωθεί οδηγεί, σύμφωνα πάντα με τον Hartnett, σε μια κοινή παραδοχή που λίγοι μπορούν να αμφισβητήσουν. Στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται, η «αξία» του μέσου εργαζόμενου ολοένα και μειώνεται. Και αυτό γιατί η αξία του κεφαλαίου υπερτερεί έναντι της αξίας της εργασίας.
Όπως εξηγεί ο αναλυτής της Bank of America Merrill Lynch, η τεχνολογική «έκρηξη» έχει πλέον δραματικές επιπτώσεις για τον εργαζόμενο. Κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης της ανισότητας μέσω αύξησης των μισθών επιταχύνει τις διαδικασίες «αυτοματοποίησης» του εργατικού δυναμικού. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από το εξής γεγονός: Το πόσο γρήγορα εδραιώθηκαν, μέσα σε μία μόνο δεκαετία, τα ρομπότ στη σύγχρονη παραγωγική εργασία, την ώρα που η μεταποιητική δραστηριότητα στις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη παραμένει στάσιμη.
Η ραγδαία αύξηση της παρουσίας των ρομπότ στην παραγωγή δύναται, ταυτόχρονα, να ρίξει πολύ χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών για τη διαμόρφωση των μισθών των εργαζομένων.
Την ίδια στιγμή, η απόφαση – τα τελευταία χρόνια – των ισχυρότερων κεντρικών τραπεζών του πλανήτη να παράσχουν άπλετη ρευστότητα στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει οδηγήσει σε μια νέα τάξη πραγμάτων: Τη συγκέντρωση του πλούτου – που έχει παραχθεί στα χρόνια μετά την κρίση – στα χέρια ολοένα και λιγότερων.
Σύμφωνα με τον Hartnett, δύο είναι οι δρόμοι που μπορεί από εδώ και πέρα ο κόσμος:
- Είτε οι κυβερνήσεις προχωρούν σε συντονισμένη δράση για την αποτελεσματική και άμεση δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
- Είτε ενισχύεται η έννοια του αυτοματισμού, του προστατευτισμού και της αυστηρής – πάσης φύσεως – νομοθεσίας.
Όπως επισημαίνει ο αναλυτής της αμερικανικής τράπεζας, το δεύτερο σενάριο μοιάζει και το πιο πιθανό προς υλοποίηση, καθώς θεωρείται πιο «εύπεπτο» πολιτικά.
